Wie kan mij de weg naar ……….?

Wie kan mij de weg naar Saaxumhuizen vertellen meneer…? Naar Saaxumhuizen in plaats van Hamelen. Dat is voor elke ondernemer een vraag. Hoe kun je je toekomstige gasten laten weten dat ze er goed aan doen om voor een een dag of langer naar Saaxumhuizen te komen om zich eens helemaal in de rust van het Groningse platteland te ontspannen. Er zijn tal van organisaties die zich beijveren om je lid te maken om dan via hen hopelijk veel gasten te ontvangen. Zo begonnen we bij de De Pronkkamer, een organisatie voor kleinschalige B&B’s op bijzondere plekken in originele huizen. De sfeer van vroeger en het comfort van vandaag. Deze organisatie  stelde hoge eisen aan dat wat de gast geboden moest worden. En dat betekende 15 jaar geleden toen we begonnen een fikse verbouwing. Immers in een oude bakkerij uit 1770 heeft niet elke kamer de luxe van een eigen badkamer. Gelukkig heeft mijn man Ernst een paar “gouden handen” zodat we dankzij zijn inspanningen aan alle eisen konden voldoen. Deze organisatie De Pronkkamer is geen boekingsbureau, maar een kwaliteitsbewaker. Regelmatig wordt er een mystery guest gestuurd die een zeer kritische gast is en zich pas bij vertrek bekend maakt. Zo weet elke gast die in een Pronkkamer komt,  dat het “goed zit”. Maar de Pronkkamer is meer dan de kwaliteitsbewaker. Elk jaar wordt er een Pronkkamerdag georganiseerd, waar de B&B eigenaren elkaar ontmoeten en ervaringen uitwisselen. Daar zal ik op een later moment meer over vertellen.                            ...

Als de witte vlier weer bloeit….

Een vertaling van het bekende lied “Wenn die weisse Flieder wieder blüht…”.Nog even en de natuur geurt weer alom naar de witte vlier en de meidoorn. Langs de wegkanten bloeit het fluitenkruid uitbundig. Als dan het zonnetje er bij komt, is het echt genieten. Holland op zijn mooist en Saaxumhuizen doet volop mee. Ook in de tuin van Finisterre duurt het nog maar even voor veel vaste planten weer volop in bloei staan. De sneeuwklokjes ,narcissen en de tulpen zijn geweest. De vergeetmenietjes staan er lieflijk bij, ook het daslook staat in bloei en van de jonge blaadjes hebben we kunnen eten (soep van gemaakt, pesto en ook lekker gesnipperd over de kaas op de boterham).  De enige onuitroeibare vijand in de tuin is het zevenblad, de schrik van elke tuinier. Maar ik ben er achter gekomen dat mijn kippen er dol op zijn. Dus telkens als ik naar de kippenren ga, pluk een flinke handvol zevenblad en de kippen en de haan verwelkomen me luid tokkend en kraaiend, zich verheugend op een lekker groen blaadje. Als dank krijgen we de heerlijke krieleitjes...

Kerken in de kerk!

Zoals ik in het vorige bericht heb vermeld, zijn de schilderijen in de kerk te bezichtigen. De kerk is van vrijdag t/m zondag geopend t/m 21 juni 2015. Al tijdens het eerste weekend vonden veel bezoekers de weg naar Saaxumhuizen.Ook werd de fietsroute langs de 5 dorpen:Eenrum, Pieterburen, Saaxumhuizen, Vierhuizen, Wehe den Hoorn en Zuurdijk druk gereden, dankzij het mooie weer.   Sinds enige tijd is er in Saaxumhuizen een groepje “onderzoekers naar de historie van Saaxumhuizen”actief. Zij hebben veel gegevens boven water gehaald. Aan geïnteresseerde bezoekers wordt graag het een en ander hierover...

De kerk van Saaxumhuizen.

In de 13e eeuw stichtten de cisterciënzer monniken vele kerkjes op het Groninger platteland (nu gelukkig eigendom van de Stichting Oude Groninger Kerken, waardoor ze behouden blijven en gerestaureerd worden). Ik vroeg me altijd af hoe het toch kwam dat er zoveel kerkjes waren. Volgens de deskundige in het kloostermuseum van de Abdij van Aduard was de uitleg heel eenvoudig: ’s winters waren de wegen op het platteland vrijwel onbegaanbaar, waardoor de kerkgang problematisch was. Men bouwde toen in de dorpen een eigen kerk.  De kerk van Saaxumhuizen speelt in ons dorp een belangrijke rol, alleen al door de plaats: centraal in het midden op een wierde. Al van ver zie je hem staan. Ik zal er later meer over vertellen.  Op 13 en 24 april streken een groot aantal amateur-kunstschilders neer rond de kerk in Saaxumhuizen en in Vierhuizen en gaven hun eigen interpretatie weer op het toen nog witte doek. De resultaten zijn zeer verrassend en worden vanaf 10 mei 2015 gedurende de weekenden in die kerken tentoongesteld. Galerie het Raadhuis in Eenrum organiseerde deze actie en de Stichting Oude Groninger kerken maakte een fietstocht langs verschillende Groninger kerken.  Een bezoekje meer dan...

Rondom Finisterre.

Beginnen met bloggen. Spannend. Wie zijn mijn lezers, zullen er wel lezers zijn? Al 15 jaar ontvang ik gasten op Finisterre. Gasten van diverse pluimage. Altijd is het weer een verrassing: wie zijn mijn gasten, wat voor raakvlakken hebben we. En het is gebleken dat dat er veel  zijn. De rust en ruimte van het landschap rondom Saaxumhuizen is voor velen een verademing. Het feit b.v. dat je hier nergens verkeerslawaai hoort, is ongekend. Behalve als de boeren aan het zaaien, poten of oogsten zijn, maar dat zijn geluiden die bij het platteland horen.  Haast altijd is er elders wel het geluid van voorbijrazende auto’s. Het enige wat je hier een heel enkele keer hoort, als de wind goed staat, is het geluid van het treintje dat van Baflo naar Groningen gaat. Ik zelf vind dat altijd een fijn geluid. En dan natuurlijk de haan, de meester van het koppel zijdehoentjes. Maar over de kippen later meer…....