Dan danst opeens de wereld in….

De wereld danst in Warffum. Voor de 50e keer wordt het folklorefestival Op Roakeldais gehouden. Uit alle werelddelen komen folkloregroepen van het hoogste niveau hun cultuur bij ons brengen. Finisterre is al 24 jaar nauw betrokken bij dit groots spektakel. Al jaren komen er gasten van de dansgroepen logeren. Zij bezetten dan een week een van de gastenkamers. Het dorp heeft dan ineens wereldse allure. Ik zelf ben als tolk extra nauw betrokken geweest bij de Spaanssprekende groepen uit Zuid en Midden Amerika en Spanje. Er ontstaan vriendschappen voor het leven. Ook dit jaar staan een aantal huizen in Saaxumhuizen weer in het teken van de werelddans. Gasten uit Martinique zullen ons met hun cultuur, hun gewoontes, hun muziek weer verrijken. We verheugen ons er op. Het festival is van 25 tot en met 27 juni.    ...

Grafstenen vertellen een verhaal….

Rondom de kerk van Saaxumhuizen liggen graven. Graven van bekende families uit de regio. Het is altijd weer leuk je gedachten erbij te laten gaan over de geschiedenis van deze mensen die hier begraven zijn. Een enkel graf is onderhouden maar de meesten zijn zo onherkenbaar geworden door de invloeden van de natuur, dat het verhaal van hun geschiedenis nauwelijks meer te achterhalen is. Een paar actieve mensen in het dorp hebben op zich genomen deze oude geschiedenissen weer leesbaar te maken. Dat betekent dat ze in de lente, zomer en herfst elke donderdag van 19.00 tot 20.00 uur bezig gaan met het  schoonmaken van de graven en de letters weer zichtbaar maken door middel van tamponneren en het heel fijn schilderen van de letters.   .    ...

Zal de zomer komen…..

Zal de zomer eindelijk komen? In elk geval komen er een paar mooie dagen aan. Mooie dagen waar we heel erg naar verlangd hebben. Hopelijk kan de ontbijttafel dan weer in de tuin worden klaargemaakt om daar onder het getjilp van de vogels van te genieten. En de kikkers kwaken hartstochtelijk en laten ons van hun concert genieten. Je kunt lekker in de tuin ronddwalen, hier en daar een gedicht lezend dat verscholen tussen het groen hangt. Zoals het toepasselijke “Onder de appelboom”van Rutger Kopland, dat natuurlijk onder de appelboom hangt.  ...

Een oase te midden van…

Als je in de tuin van Finisterre komt, lijkt dat een oase. Een oase  niet te midden van woestijnen, maar te midden van uitgestrekte landbouwpercelen. De Groninger boeren worden ook wel de “dikke” boeren genoemd. Niet dik vanwege hun lichamelijke omvang, maar dik vanwege de enorme landerijen die bij de boerderij horen. Het Hoogeland is een gebied met  veel akkerbouw, hoewel de veeteeltbedrijven tegenwoordig steeds groter worden nu de melkquota zijn opgeheven en de boeren veel grasland nodig hebben voor het voer voor de koeien. En sommige boeren laten hun koeien nog lekker in de wei lopen. Ook dat is een prachtig gezicht. Maar de akkerbouw is toch het meest oogstrelend: de enorme graanvelden zijn een lust voor het oog. En de strakke voren waarin de aardappels moeten groeien geven een prachtig lijnenspel. Veel toeristen verwarren deze voren met de voren waaronder asperges groeien, maar hier zijn de aardappels het belangrijkste. Het zijn voornamelijk pootaardappelen die over de hele wereld geëxporteerd worden. Dat de percelen van de boeren hier zo groot zijn, is te danken aan het beklemrecht. Dit beklemrecht bepaalde dat de landerijen niet verdeeld mochten worden, zoals in andere provincies wel gebruikelijk was, maar aan één opvolger moest overgaan.                                       ...

Wie kan mij de weg naar ……….?

Wie kan mij de weg naar Saaxumhuizen vertellen meneer…? Naar Saaxumhuizen in plaats van Hamelen. Dat is voor elke ondernemer een vraag. Hoe kun je je toekomstige gasten laten weten dat ze er goed aan doen om voor een een dag of langer naar Saaxumhuizen te komen om zich eens helemaal in de rust van het Groningse platteland te ontspannen. Er zijn tal van organisaties die zich beijveren om je lid te maken om dan via hen hopelijk veel gasten te ontvangen. Zo begonnen we bij de De Pronkkamer, een organisatie voor kleinschalige B&B’s op bijzondere plekken in originele huizen. De sfeer van vroeger en het comfort van vandaag. Deze organisatie  stelde hoge eisen aan dat wat de gast geboden moest worden. En dat betekende 15 jaar geleden toen we begonnen een fikse verbouwing. Immers in een oude bakkerij uit 1770 heeft niet elke kamer de luxe van een eigen badkamer. Gelukkig heeft mijn man Ernst een paar “gouden handen” zodat we dankzij zijn inspanningen aan alle eisen konden voldoen. Deze organisatie De Pronkkamer is geen boekingsbureau, maar een kwaliteitsbewaker. Regelmatig wordt er een mystery guest gestuurd die een zeer kritische gast is en zich pas bij vertrek bekend maakt. Zo weet elke gast die in een Pronkkamer komt,  dat het “goed zit”. Maar de Pronkkamer is meer dan de kwaliteitsbewaker. Elk jaar wordt er een Pronkkamerdag georganiseerd, waar de B&B eigenaren elkaar ontmoeten en ervaringen uitwisselen. Daar zal ik op een later moment meer over vertellen.                            ...

Als de witte vlier weer bloeit….

Een vertaling van het bekende lied “Wenn die weisse Flieder wieder blüht…”.Nog even en de natuur geurt weer alom naar de witte vlier en de meidoorn. Langs de wegkanten bloeit het fluitenkruid uitbundig. Als dan het zonnetje er bij komt, is het echt genieten. Holland op zijn mooist en Saaxumhuizen doet volop mee. Ook in de tuin van Finisterre duurt het nog maar even voor veel vaste planten weer volop in bloei staan. De sneeuwklokjes ,narcissen en de tulpen zijn geweest. De vergeetmenietjes staan er lieflijk bij, ook het daslook staat in bloei en van de jonge blaadjes hebben we kunnen eten (soep van gemaakt, pesto en ook lekker gesnipperd over de kaas op de boterham).  De enige onuitroeibare vijand in de tuin is het zevenblad, de schrik van elke tuinier. Maar ik ben er achter gekomen dat mijn kippen er dol op zijn. Dus telkens als ik naar de kippenren ga, pluk een flinke handvol zevenblad en de kippen en de haan verwelkomen me luid tokkend en kraaiend, zich verheugend op een lekker groen blaadje. Als dank krijgen we de heerlijke krieleitjes...